16 maja 2011
Gintama, ED16 "Sayonara no Sora"
"Niebo Pożegnania"
Wykonawca: Qwai
Ans. Iza
SAYONARA to atarimae no kotoba o oikake
tooku tooku hanasarete ima tokireteku
dareka no ashiato tsubureta hanabira
kaze wa sora e sabishiku kieta
hana wa mata sakundatte kizuku koto mo dekinakute
haru o matezu KIMI wa kieta
SAYONARA to atarimae no kotoba o oikake
te o nobasu soko ni wa nani mo nakute
omoide wa tayorinakute wasurete shimau kara
tooku tooku oikakete tada kieteyuku
sora o tobimawatteru tori tachi to kumo to fujiyuu na bokura
riyuu bakari sagashi aruiteta
nige dashita KIMI to boku wa onaji sora o miteru
nagare ochite koboreta uso to namida to boku no koe kimi ni todoke you
kakedashita kisetsu no naka omoi megurasete
habataite soko kara nani o mi you
omoide mo tsurete ikou wasurete shimau kara
ima todokanai aoi sora ni hashi o kakete
SAYONARA mo toki ga sugite wasurete shimau nara
tooku tooku kiesatte tada hana to nare
***
Podążam za pożegnaniem i oczywistymi słowami,
Które oddzieliły się wyzwolone gdzieś hen w oddali
Kilka zgniecionych kwiatowych płatków spadło na czyjeś ślady;
Wiatr z samotności zgubił się na niebie
Kwiaty zakwitną raz jeszcze, ale ty tego nie zobaczysz:
Zniknęłaś nie czekając na wiosnę
Podążam za pożegnaniem i oczywistymi słowami,
Wyciągnąłem rękę, chciałem sięgnąć miejsca nie wiedząc, że nikogo tam nie ma
Jak polegać na wspomnieniach skoro i tak w końcu wylecą nam z pamięci?
Podążam za nimi hen daleko, ale co z tego, rozpływają się w nicość
Niebo - a na nim ptaki latające w kółko, chmury i uwięzieni my;
Szedłem przed siebie tylko by poznać tego powód
Ty i ja uciekliśmy i teraz patrzymy w górę na ten sam błękit
Kłamstwa, łzy i mój głos: wszystkie spadły na dół i rozprysły we wszystkie strony
Sprawię, że sięgną i ciebie
Pozwól wspomnieniom unosić się w atmosferze zapętlonej pory roku
Ciekawe co zobaczę jeśli zdecyduję się wykonać ten skok?
Zabiorę ze sobą moje wspomnienia skoro i tak w końcu wylecą mi z pamięci
Wybuduję most do błękitnego nieba, którego na razie nie potrafię sięgnąć
Skoro i tak czas wymaże z pamięci pożegnanie...
Zniknij gdzieś hen w oddali i przemień się w kwiat
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz