Tytuł: Tsugai Kogarashi (Dwa zimowe wiatry)
Wykonawca: KAITO & MEIKO
Ans. Iza
kawaita kogarashi soyosoyo to
kawaita konoha wa hirahira to
aimamieru hi o machinagaratoki o kazoe aruku
tsuzuru kotonoha ni irodorare
akaku iromeki setsuna ni odoru
kureha ichimai tenohira nisuberi kataru wa
yaketa kokyou ni wakare o tsugete
konoha no te ni hikare hashirisaru
mada minu mirai e no fuan nado
kanjiru itoma nado ari mo sezu
kawaita konoha wa hirahira to
kawaita kogarashi soyosoyo to
tsunaida te to te o hanasazu nitoki o kazoe kakeru
amaneku HITO no inochi seoi
sono chiisaki te de nani o tsumugu
hon no kasuka na hokorobi nishinuru kono se de
shinzuru michi o tada hitasura ni
ayumu omae no sasae to naran
kurenai no tsurugi o tazusaete
kono mi konoha to fukarete yukou
soyogu kaze to narite
amata no iyashi to nari
iki to shi ikerukono se no mono e no oikaze to naran
kurenai ougon ni irodorare
yureru kigitachi yokogirinagara
kareha tomo ni michizure nikake
nukeru konoha to tsugai-kogarashi
kosure sazameku konoha to tomo ni
kakeru ichijin no kaze to tomo ni
todomaru koto naku hitahashiru
kawaita uta to tsugai-kogarashi
---
Wieje mroźny, zimowy wiatr
Suche drzewo delikatnie oddycha
Zwiędłe liścia zaczynają furkotać
Czekają, aż ich przeznaczenie się spełni
Zabarwiona zwykłymi tylko słowami
Tańczę, zmieniam barwę na szkarłatną, ekscytuję się
Kawałek czerwonego liścia zsuwa się po mojej dłoni
I opowiada historię...
Ostatni rzut oka na spalone miasto
I odchodzą, prowadzeni przez liść
Nie martwią się o nietrwałą przyszłość
I nie poszukują rozrywki
Suche drzewa szumią – wszystkie razem
A zimowy, mroźny wiatr nadal wieje
Nie przestawiając trzymać się za ręce
Odchodzą, licząc pozostały im czas
Dźwigając na plecach życia ludzi
Jaką nić przędziesz tymi drobnymi rączkami?
Nawet jeśli pojawi się malutki szew
Ten świat powinien się przez to skończyć.
Podążaj tylko tą drogą, w którą wierzysz
Gdy idziesz, chcę móc ci towarzyszyć
Trzymając czerwony miecz
Pozwól mi za tobą podążać – razem z liśćmi – przez wiatr
By stać się szumiącym wiatrem,
By stać się pocieszeniem dla ludzi
Będziemy wiatrem, popychającym innych do przodu
Innych, którzy chcą zrobić wszystko, by przetrwać w tym świecie
Ozdobione złotem i szkarłatem
Mijając szumiące drzewa
Wspomagane przez zwiędłe liście
Odchodzą mroźne wiatry
Razem z głośno szumiącymi liśćmi
Rosną razem z porywami wiatru
Prosto przed siebie bez zatrzymywania się
Para mroźnych wiatrów odchodzi śpiewając szeleszczącą piosenkę
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz