"Poprzez łzy"
Wykonawca: Stereopony
Słowa i kompozycja: AIMI
Aranżacja: Stereopony & northe+
English et Romaji: Atashi
Ans. Mleko
Dareka o kanashimasete made
Waraenakute mo
Sou itte kanojo wa
Utsumuitetan da
Yoru ni
Naita
Tsumetaku haritsuite
Kogoete iru
Furitsuzuku genjitsu ni
Kasa nado nai
Ikite yuku koto ga
Tatakai nante
Sonna riyuu dake de
Tojikomerareta
My Heart
My Story
Namida no mukou ga mieru no
Kagayaite iru
Itsuka deaeru
Bokura no tame ni
Yoake o matte iru
Dareka o kanashimasete made
Waraenakute mo
Sou itte kanojo wa
Utsumuitetan da
Your Story
Tsukiakari nureta mama
Suwarikonda
Ame no machi ni akari ga
Tomoru mitai ni
Ikite yukeba ii
Tada sore dake de
Donna riyuu datte
Kamawanai kara
My Heart
My Story
Namida no mukou ga mieru no
Kagayaite iru
Chiisa na mado ni wa
Ano koro mitai ni
Aoi sora ga utsuru
ah ah tori no you ni
Tobe wa shinai kedo
Muri ni warau koto nai yo
Sono mama de iin da yo
Shinjitsuzukete yuku dake
Namida no mukou ga mieru no
Kagayaite iru
Yami o kugureba
Ano sora wa kitto
Nana-iro ni kawaru
Dareka o kanashimaseta toki
Kanjiru itami
Wasurenai you ni
Sotto me o tojite
Naita
***
"Mimo że nie stać cię na śmiech
Póki nie sprawisz komuś przykrości..."
Z tymi słowami
Spojrzała w dół
I zapłakała
W tę ponurą noc
Przywierając do mnie chłodnym ciałem
I marznąc
Nie mam parasola,
Który ochroniłby nas przed ciężkimi kroplami rzeczywistości
Życie
To wojna
Taki powód wystarczył,
By na zawsze odgrodziły się--
Moje Serce,
Moja Historia
Ale poprzez łzy
Widzę ich blask
Dla ponownego spotkania,
Dla nas obojga
Poczekam aż nadejdzie dzień
"Mimo że nie stać cię na śmiech
Póki nie sprawisz komuś przykrości..."
Z tymi słowami
Spojrzała w dół
Twoja Historia
Jak błyskawice
Lśnią lampy w mieście skąpanym w deszczu
Przysiadłam w nim na ławce
Mokra, w towarzystwie księżycowego światła
Powinnam móc żyć
Mają tylko tyle,
Bo przecież nie obchodzi mnie,
Jaki mogłabym mieć ku temu powód
Moje Serce
Moja Historia
Poprzez łzy
Widzę ich blask
W okienku,
Jak wtedy,
Odbija się błękit nieba
Ach-ach, nie uniosę się
Jak ptak, ale--
Nie zmuszę się do śmiechu;
Jest dobrze tak, jak jest
Nie przestanę wierzyć,
Bo poprzez łzy
Widzę ich blask
Jestem pewna, że wystarczy przetrwać ciemność, by
Niebo za nią zaczęło mienić się
Wszystkimi kolorami tęczy
By nie zapomnieć
Doznanego bólu,
Za każdym razem, gdy sprawiałam komuś przykrość,
Bez słowa zamykałam oczy
I płakałam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz