1 stycznia 2011
VOCALOID, Miku's "Torinoko City"
"Zapomniane Miasto"
Wykonawca: Hatsune Miku
Ans. Iza
zero to ichi ga kōsa suru chiten
machigai darake no komyunikēshon
anata no namae wa nan desu ka?
jyū moji inai de kotae yo
kako to mirai ga kōsa suru chiten
yuku ate o ushinatta genzaichi
anata wa dōshite ikite iru no?
hyaku moji inai de kotae yo
kako saikō soku no yoru ga akeru
baransu toru koto mo deki nai mama
jibun dake doko ka torinoko sareta
oto no nai sekai tsuku rareta sekai
itan da kajitsu o suteru dake nara
futari mo ira nai hitori de dekiru kara
hiru to yoru ga kōsa suru chiten
dare ka ni ai takute ae nakute
watashi no namae wa nan desu ka?
jyū moji inai de oshiete
uso to hontō ga kōsa suru chiten
kokyū ga tomari sō na heisoku kan
watashi wa dōshite ikite iru no?
hyaku moji inai de oshiete
suki kirai suki kirai no kurikaeshi de
tsukare kitta ai wa mō ira nai
jikan dake itsumo tōrisugite iku
ichi byō goto ni kuzurete iku sekai
igan da keshiki ni nuritsubu sareta
kotae wa ira nai itsuwari de ii no
jibun dake doko ka torinoko sareta
iro no nai sekai yume ni mita sekai
itan da kajitsu o suteru koto sura
hitori ja deki nai soba ni ite hoshikute
***
Zero i jeden - punkt, w którym się przecinają,
To kalkulacja wynikająca z braku zrozumienia
Chcę zadać ci następujące pytanie - jak brzmi twoje imię?
Odpowiedź zawrzyj w dziesięciu słowach
Przeszłość i przyszłość, w punkcie ich przecięcia
Znajduje się miejsce, w którym utraciłam swój cel
Jak sądzisz, jaki jest sens twojego istnienia?
Odpowiedź zawrzyj w stu słowach
Obserwuje brzask, który mija szybciej niż kiedykolwiek
Staram się utrzymać równowagę, ale to na nic - upadam kolejny raz
Chyba znów zostałam pozostawiona sama sobie
W świecie bez dźwięków
W świecie wypranym z prawdziwości
Wiesz, nie tak ciężko pozbyć się śmieci bez jakiejkolwiek wartości
Nie potrzeba do tego dwóch osób, jedna wystarczy
Południe i noc, ich punkt przecięcia
Jest jak chęć spotkania kogoś, komu nie potrafisz dorównać
Odpowiedz mi na pytanie - jak brzmi moje imię?
Dziesięć słów albo mniej
Prawda i kłamstwo, punkt ich przecięcia -
Jestem w nim uwięziona i czuję, że tlenu już wkrótce mi zabraknie
Co sądzę o sense istnienia...?
Odpowiedz mi proszę w stu słowach
Kocham, nienawidzę, kocham, nienawidzę - i tak w kółko
Męczy mnie ta miłość, chciałabym z nią skończyć
Czas nie przestanie płynąć, na nikogo nie poczeka
Z każdą kolejną sekundą coraz większa część świata usuwa mi się spod stóp
Delikatnie otula scenerię wykrzywionego uniwersum, w którym żyjemy
Nie potrzebuję twojej szczerości, kłamstwa mi wystarczą
Chyba znów zostałam pozostawiona sama sobie
W świecie bez kolorów
W świecie o którym marzyłam
Jednak nie tak prosto pozbyć się śmieci bez jakiejkolwiek wartości
Nie poradzę sobie sama; potrzebuję byś zawsze był obok mnie
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz