Tytuł: Tsukiakari no Michishirube (Drogowskaz księżycowego blasku)
Wykonawca: Stereopony
Na życzenie Mleka
Kotae no nai manichi ga
Tada sugite yuku jikan ga
Kore kara saki dou naru no darou?
Wakaranai…
Yami yori mo fukai yoru no kodoku ni
Madowasareteta
Dareka ni ima kizuite hoshii…
Koko kara nigedashitai kara
Mado kara mieru asayake
Heya ni narihibiku oto
Araamu ni okosarete
Usugurai naka ie tobidasu yo
Kaban no naka ni wa
Nani mo kawaranai heibon tsumekonde
Soshite itsumo no basho e
Dareka ga itta kotoba ga
Ki ni natte madowasarete
Arasoitaku nante nai kara
Nani mo ienai
Yume ya risou wa aru keredo
Kimochi bakari saki ni itte
Genjitsu ga zutto ushiro kara
Boku o miteru
Nee dareka oshiete
Minna sou na no kana?
Kyou ga shiawase nara
Sore de ii to omoeru tte
Osanai koro ni wa
Tashika ni atta yo
Yume o oikaketeta
Demo sore mo tooi kioku
Kotae no nai mainichi ga
Tada sugite iku jikan ga
Kore kara saki dou naru no darou?
Wakaranai…
Tsukiakari no michishirube
Kumo o koe boku ni todoke
Susumu beki michi o terashite yo
Kyou ga donna ni kowaresou de mo
Nani ga atte mo
Nani ga atte mo
Shinjitetai kara
Ano hi no tooi kioku yobisamasu kara
Wasurenaide ne mune ni kizamitsuke
Kotae wa jibun no naka ni
Kanarazu aru mono da kara
Akiramenaide
Tsuyoku ikiru koto o yamenaide
Kanashisugite
Mae ni susumenai toki de mo
Tomo ni nayami ayunda bokura ni
Kaze wa fuku
Doko made de mo
***
Każdy dzień bez odpowiedzi
Czas, który po prostu płynie
Co wydarzy się po tej chwili?
Nie wiem…
Byłam oszołomiona
Przez samotność nocy mroczniejszych niż ciemność
Chcę by ktoś mnie zauważył…
Bo chcę się stąd wydostać
Z okna widać blask poranka
Dźwięk rozbrzmiewa w moim pokoju
Zbudzona przez budzik
Wybiegłam z mojego słabo oświetlonego domu
Do mojej torby
Spakowałam zwyczajne rzeczy, nic co miałoby się zmienić
I ruszyłam do tego miejsca co zawsze
Słowa, które ktoś wypowiedział
Zmartwiły mnie i skołowały
A ponieważ nie chcę się z nimi spierać
Nie mogę nic powiedzieć
Mam marzenia i plany
Ale tylko moje uczucia pchają mnie naprzód
A rzeczywistość zawsze
Obserwuje mnie z tyłu
Hej, niech ktoś mi powie
Czy wszyscy tak mają?
Że gdy są szczęśliwi dzisiaj
To wydaje im się, że to wystarcza
Gdy byłam mała
Na pewno istnieli
Ścigałam moje sny
Ale to tylko odległe wspomnienie
Każdy dzień bez odpowiedzi
Czas, który po prostu płynie
Co wydarzy się po tej chwili?
Nie wiem…
Drogowskaz księżycowego blasku
Dosięga mnie przez chmury
Oświetla drogę, którą muszę podążać
Nie bacząc na to, jak dzisiejszy dzień wydaj się być zniszczony
Nieważne co się stanie
Nieważne co się stanie
Bo chcę wierzyć
Po przed oczami staną mi wspomnienia z tamtego dnia
Nie zapomnij, wyryj to sobie w swym sercu
Bo odpowiedź to coś,
Co z pewnością istnieje w tobie
Nie poddawaj się
Nie przestawaj silnie żyć
Nawet jeśli to smutne
I nie możesz iść naprzód
Na nas dwoje, którzy cierpieli ale poszli dalej
Wieje wiatr
Nie ważne gdzie jesteśmy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz